Please follow us:
Sacred Patriarchal and Stavropegial Monastery of St. Irene Chrysovalantou
  • HOME
  • News Releases
    • Ecumenical Patriarchate News Releases
    • Greek Orthodox Archdiocese of America News Releases
  • Saint Irene
    • Life of St. Irene - Βίος της Αγίας
    • Hymnology of Saint Irene
    • Paraklisis - Παράκλησις Οσίας Ειρήνης
    • Miracles of Saint Irene
  • The Monastery
    • Dependencies - Ιερά Μετόχια
    • Greek School - Ελληνικό Σχολείο
    • The Annual Feast & Church Festival
  • Multimedia
    • 2022
    • 2021 >
      • Χριστούγεννα -Σχολική Εορτή
      • ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Οικουμενικόν Πατριαρχείον
      • Πανήγυρις - Ιούλιος 2021
      • Μ. Εβδομάδα & Πάσχα 2021
      • Σχολικές Γιορτές 2021
      • Ευαγγελισμός 2021
    • 2020 >
      • Πανορθόδοξο Συλλείτουργο Κυριακής της Ορ&t
      • Κυριακή της Ορθοδοξίας 2020
      • THE FEAST OF SAINT IRENE CHRYSOVALANTOU 2020
      • Τα Άγια Θεοφάνεια 2020
      • ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ π. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΑΡΟΥΛΑ
    • 2019 Photo Album >
      • Τα Αγια Θεοφάνεια 2019
      • Κυριακή της Ορθοδοξίας
      • Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως
      • Ο Ακάθιστος Ύμνος
      • Ελληνική Παρέλαση στο Μανχάτταν
      • Palm Sunday 2019
      • Μ. Τρίτη εσπέρας
      • ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ
      • O αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Φλιώνης
      • ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
      • ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
      • Η Γιορτή της Μητέρας - Σχολική Γιορτή
      • Επίσκεψις εις Φανάριον
      • Άφιξις του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής
      • Αποφοίτηση -Εξετάσεις Σχολείου
      • Επίσκεψις Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών
      • Επισκέψις Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας
      • Επίσκεψις Αγιορειτών Ηγουμένων
      • Επίσκεψις στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Αμερικής
      • Χειροθεσία Αναγνώστου
      • Πανήγυρις - Feast and festival
      • Πανήγυρις Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Μετοχίου Μονής Ι&b
      • Πανήγυρις Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρών
      • Εορτή Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου
      • Θ. Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Πατρών
      • Εορτασμός Αγίου Κοσμά στο Μέγα Δένδρο
      • ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ
      • Επίσκεψις εις τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών
      • Επίσκεψις στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Α&m
      • Αγιασμός των υδάτων στο Γκρίνπορτ
      • Μέγας Εσπερινός Αγίου Νεκταρίου
      • Μεγας Εσπερινός Αγίου Νικολάου
      • Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του Ελληνικού Σχο&l
      • Χριστούγεννα 2019
    • 2018 Photo Album >
      • Holy Epiphany - Αγια Θεοφάνεια
      • St. Athanasios Feast in Chicago
      • Κυριακη Τελώνου και Φαρισαίου
      • Greek Regents Award
      • Εκκλησιαστικό Άγγελμα - Κυριακή των Απόκρεω
      • Sunday of Orthodoxy 2-25-18
      • Sunday of the Veneration of Holy Cross (3-11-18)
      • Εκκλησιαστικό Άγγελμα - Δ' Κυριακή των Νηστειώ
      • O Ακάθιστος Ύμνος - The Akathist Hymn
      • Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Κυριακή 25 Μαρτ
      • Σχολική εορτή Εθνικής Επετείου 25ης Μαρτίου
      • PASCHA 2018
      • Greek Parade on Fifth Ave (4-22-18)
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Εφραίμ (4 Μ&al
      • Mother's Day
      • Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Κονγκό
      • Φεστιβάλ Ι. Ναού Αγίων Νικολάου και Μαρίνης, Μπρ&
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Μεγαλομ&#
      • Πανήγυρις Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου 2018
      • H Πανήγυρις της Παναγίας στη Μονή Ιβήρων
      • Πανηγυρική Θεία Λειτουργία Αγίου Νεκταρίο&
      • Εκθεσις Αγιογραφίας
      • The Elevation of Holy Cross - Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
      • Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΟ ΓΚΡΗΝΠΟΡΤ
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Νεκταρί&omi
      • Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίου Νικολάου
      • Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Αικατερίνης
      • Χειροτονία π. Νικολάου Καλαφάτη
      • Ο Θεοφιλέστατος στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Πατρώv
      • Πανήγυρις Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Μ
      • Αρχιερατική Θ. Λειτουργία (16 Δεκ. 2018)
      • Χριστουγεννιάτικη Σχολική Γιορτή
      • Αρχιερατική Θεία Λειτουργία των Χριστουγένν
    • 2017 Photo Album >
      • Theophania
      • Ordination of Bishop Ierotheos (3-5-17)
      • Welcoming of Bishop Ierotheos
      • Αρχιερατικό Συλλείτουργο - Ι. Ν. Αγίου Νεκταρ&#
      • Pascha 2017
      • St. Nectarios Greek School Exetaseis (June 24, 2017)
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Εφραίμ
      • Sunday of the Samaritan Woman - Mother's Day
      • Visit of H.E. Metropolitan Maximos of Sylivria
      • Graduation - Exetaseis 2017 of the Greek School
      • The Miraculous Icon of Saint Irene Chrysovalantou at St. Nicholas Church in Brooklyn
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Μαρίνης
      • ANNUAL FEAST (7/27-30/2017)
      • The Dormition of Theotokos
      • Elevation of Holy Cross
      • Blessing of the Waters in Greenport
      • Nameday of H.G. Bishop Ierotheos
      • St. Nectarios Vespers
      • Christmas Greek School Celebration
    • 2016 Photo Album >
      • Three Hierarchs School Celebration (1-31-16)
      • Holy Ascension Church 2-14-16
      • Sunday of Orthodoxy (3-20-16)
      • School celebration for March 25
      • Tha Akathist Hymn
      • Metropolitan Nikitas of Dardanelles (4-17-16)
      • Palm Sunday (4-24-16)
      • Holy Thursday April 28
      • Holy Friday - Apokathelosis - April 29
      • Epitaphios Procession - April 29
      • Resurrection Service - Ανάστασις
      • Pascha 2016 in Greenport
      • Mother's Day School celebration (5-8-16)
      • Festival of St. Netarios Church (June 24-26, 2016)
      • His Eminence Metropolitan Maximos of Silyvria (5-21-16)
      • Graduation Exetaseis 2016 (6-11-16)
      • Feast and Festival of St. Irene (July 27-31, 2016)
      • Festival of St. Nicholas Church (June 10-12, 2016)
      • St. Nectarios Festive Vespers
      • St. Nicholas Great Hierarchical Vespers and Divine Liturgy
      • Elevation of the Holy Cross (9-14-16)
      • Blessing of the Waters in Greenport (9-24-16)
      • Blessing of the School Year
      • School Celebration for October 28
      • Feast of Saint Andrew (11-30-16)
      • St. Nicholas Festive Vespers
      • Archbishop Demetrios Geron of America visit (12-18-16)
      • Christmas celebration of the School (12-18-16)
    • 2015 Photo Album >
      • Rt. Rev. Archim. Elder Vasileios Iviritis at the Patriarchal Monastery
      • Εορτή των Τριών Ιεραρχών
      • Sunday of Orthodoxy - Procession of the Holy Icons.
      • Σχολική εορτή 25ης Μαρτίου
      • The Akathist Hymn (Friday March 27, 2015) 
      • Greek Parade on Fifth Avenue
      • Holy Week and Pascha 2015 >
        • Palm Sunday - Κυριακή των Βαΐων
        • Holy Thursday - Μεγάλη Πέμπτη
        • HOLY FRIDAY - ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΙΣ
        • Holy Friday Epitaphios Procession - Περιφορά Επιταφίου
        • Holy Saturday morning - Μ. Σάββατο πρωί
        • Pascha - Anastasis 2015
      • Mother's Day School Celebration
      • H. E. Archbishop Demetrios of America celebrates the Divine Liturgy (5-17-15)
      • Graduation Αποφοίτηση Εξετάσεις 2015
      • FEAST OF ST. IRENE CHRYSOVALANTOU
      • Blessing of the Waters, Greenport, NY
      • The Blessing of the school year (10-4-2015)
      • School Celebration for October 28th (10-25-2015)
      • Vasilopitta Blessing
      • Great Vespers at St. Nicholas Church (12-5-15)
      • Dinner Dance of St. Nicholas Church (12-6-15)
      • Christmas School Celebration (12-12-15)
      • The Abbot with the Vice President of the USA, Joe Biden.
      • Great Vespers at St. Nectarios Church (11-8-15)
  • Links
  • Contact Us

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

12/21/2013

0 Comments

 
Ἀριθμ. Πρωτ. 1109


+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡIΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Ἀδελφοὶ καὶ Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

 «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν»!
(Ἡσ. θ΄ 5)

Ἐνθουσιωδῶς καὶ χαρμοσύνως ὁ Προφήτης μᾶς γνωστοποιεῖ προορατικῶς πρὸ αἰώνων πολλῶν τὴν ἐκ τῆς Ἀειπαρθένου Γέννησιν τοῦ Παιδίου Ἰησοῦ. Βεβαίως, δὲν εὑρέθη καὶ τότε, περίοδον ἀπογραφῆς ἐπὶ Καίσαρος Αὐγούστου, τόπος ἐν τῷ καταλύματι διὰ τὴν στέγασιν τῆς κυοφορούσης ἐκ Πνεύματος Ἁγίου Παρθένου καὶ οὕτως ἠναγκάσθη ὁ μνήστωρ καὶ φύλαξ αὐτῆς ἅγιος Ἰωσὴφ νὰ τὴν ὁδηγήσῃ εἰς σπήλαιον, εἰς τὴν φάτνην τῶν ἀλόγων, «τοῦ τεκεῖν τὸ Παιδίον».

Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ὑποδέχονται, προσφέροντες τὴν εὐχαριστίαν εἰς τὸν Δημιουργόν: «οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον˙ οἱ οὐρανοὶ τὸν ἀστέρα˙ οἱ Μάγοι τὰ δῶρα˙ οἱ ποιμένες τὸ θαῦμα˙ ἡ γῆ τὸ σπήλαιον˙ ἡ ἔρημος τὴν φάτνην˙ ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον»˙ οἱ ποιμένες ἀγραυλοῦν ἐπί «τὴν ποίμνην αὐτῶν» καὶ φυλάσσουν «φυλακάς νυκτός», καὶ ἄγγελοι θεωροῦντες ἐκστατικοὶ τὸ Μυστήριον ὑμνολογοῦν (Ἑσπέρια Ἑορτῆς Χριστουγέννων).

Ἡ γλυκύτης τῆς Ἁγίας Νυκτὸς τῶν Χριστουγέννων περιβάλλει καὶ πάλιν τὸν κόσμον. Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρωπίνων καμάτων καὶ πόνων, τῆς κρίσεως καὶ τῶν κρίσεων, τῶν παθῶν καὶ τῶν ἐχθροτήτων, τῶν ἀνησυχιῶν καὶ τῶν ἀπογοητεύσεων, προβάλλει πραγματικὸν καὶ ἐπίκαιρον ὅσον ποτὲ τὸ μυστήριον τῆς Ἐνανθρωπή-σεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, Ὅστις κατῆλθεν ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον εἰς τὴν κοιλίαν τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας ἵνα ἀνατείλῃ δικαιοσύνην καὶ πλῆθος εἰρήνης (πρβλ. Ψαλμ. οα΄ 7).

Ὑπὸ τὴν σιωπὴν καὶ τὴν εἰρήνην τῆς ἱερᾶς Νυκτὸς τῶν Χριστουγέννων, Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἄναρχος, ὁ ἀόρατος, ὁ ἀκατάληπτος, ὁ ἄϋλος, ὁ ἀεὶ ὤν, ὁ ὡσαύτως ὤν, εἰσέρχεται σαρκοφόρος, ἄσημος, ἁπλοῦς, πτωχός, ἄγνωστος, εἰς τό δρᾶμα τῆς ἱστορίας. Εἰσέρχεται συγχρόνως ὡς «μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, [...] ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος» (Ἡσ. θ΄ 6). Ναί, ἐρχεται ὡς ἄνθρωπος ὑπὸ Μητρὸς Παρθένου καὶ λύει τὴν περιπλοκὴν τῆς ἀνομίας καὶ δίδει μὲ τὴν Χάριν καὶ τὸ Ἔλεός Του διέξοδον εἰς τὰς ἀπορίας τῆς ζωῆς, προορισμὸν καὶ ἀξίαν καὶ περιεχόμενον καὶ ὑποδειγματικὸν ἦθος καὶ πρότυπον εἰς τὴν ἀνθρωπίνην περιπέτειαν.

Ὁ Κύριος προσελάβετο ἅπασαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ ἡγίασεν αὐτήν. Ὁ προαιώνιος Θεὸς κατεδέχθη νὰ γίνῃ δι᾿ ἡμᾶς ἔμβρυον καὶ νὰ κυοφορηθῇ εἰς τὴν γαστέρα τῆς Θεοτόκου. Οὕτως ἐτίμησε καὶ τὴν ἀνθρωπίνην ζωὴν ἐκ τοῦ πρωταρχικοῦ σταδίου αὐτῆς καὶ ἐδίδαξε τὸν σεβασμὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς κυήσεως αὐτοῦ. Ὁ τὰ πάντα Δημιουργήσας συγκατέβη νὰ γεννηθῇ ὡς Βρέφος καὶ νὰ γαλακτοτροφηθῇ ὑπὸ τῆς Παρθένου. Οὕτως ἐτίμησε τὴν παρθενίαν καὶ τὴν μητρότητα, τὴν πνευματικὴν καὶ τὴν φυσικήν. Διὰ τοῦτο ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος προτρέπει: «γυναῖκες παρθενεύετε, ἵνα Χριστοῦ γένησθε μητέρες» (Λόγος ΛΗ', Εἰς τὰ Θεοφάνεια, PG 36, 313A).

Καὶ ὥρισεν ὁ Κύριος τὴν συζυγίαν τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος ἐν τῇ εὐλογημένῃ οἰκογενείᾳ. Αὐτὸς ὁ θεσμὸς τῆς χριστιανικῆς οἰκογενείας ἀποτελεῖ τὸ κύτταρον τῆς ζωῆς καὶ τὴν θερμοκοιτίδα τῆς ὑγιοῦς ψυχικῶς καὶ σωματικῶς ἀναπτύξεως τῶν τέκνων. Ὡς ἐκ τούτου, ἀποτελεῖ ὀφειλὴν τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ καθῆκον τῆς ἡγεσίας ἑκάστου λαοῦ ἡ διὰ ποικίλων τρόπων ἐνίσχυσις τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.

Διὰ νὰ ἀναπτυχθῆ ἓν παιδίον ὑγιῶς καὶ ὁμαλῶς ἀπαιτεῖται μία οἰκογένεια ὅπου ὁ ἀνὴρ καὶ ἡ γυνὴ ζοῦν ἁρμονικῶς, ὡς ἓν σῶμα, μία σάρξ, μία ψυχή, ὑποτασσόμενοι ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον.         

Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι πάντες οἱ πνευματικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέται, ὡς ἄλλοι ἀγραυλοῦντες ποιμένες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἰθύνοντες τὰ τοῦ κόσμου, γνωρίζουν καὶ ἀποδέχονται τὴν θείαν ἀλήθειαν καὶ πραγματικότητα ταύτην, τὴν ὁποίαν διακηρύττομεν ἀπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ κατὰ τὰ ἐφετεινὰ Χριστούγεννα. Πάντες ὀφείλομεν νὰ ἐνθαρρύνωμεν τὴν δημιουργίαν καὶ τὴν λειτουργίαν τῶν φυσιολογικῶν οἰκογενειῶν διὰ νὰ ἀναπαράγουν ὑγιεῖς ψυχικῶς καὶ χαρούμενους πολίτας, πλήρεις αἰσθημάτων ἀσφαλείας, στηριζομένους εἰς τὸ αἴσθημα τῆς προστασίας τοῦ ἰσχυροῦ καὶ προστατεύοντος πατρὸς καὶ τῆς στοργικῆς καὶ ἀγαπώσης μητρός. Οἰκογενείας, εἰς τὰς ὁποίας θὰ ἀναπαύεται ὁ Θεός. Προσκαλοῦμεν καὶ προτρεπόμεθα ἅπαν τὸ πλήρωμα τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας ὅπως πολιτευόμενον ἀξίως τῆς ἧς ἐκλήθη κλήσεως πράττῃ πᾶν τὸ δυνατὸν διὰ τὴν στήριξιν τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.

Ἀδελφοί, «ἡ νύξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἥμερα ἤγγικεν» (Ρωμ. ιγ΄ 12). Ἤδη οἱ ποιμένες πορεύονται πρὸς τὴν Βηθλεέμ τὸ θαῦμα ἀνακηρύττοντες καὶ προσκαλοῦν ἡμᾶς νὰ τοὺς ἀκολουθήσωμεν, ὡς ἄλλοι «ἀστεροσκόποι μάγοι χαρᾶς πληρούμενοι» (τροπάριον δ΄ ᾠδῆς Ὄρθρου Ἑορτῆς Χριστουγέννων), «δῶρα τίμια» προσάγοντες Αὐτῷ «χρυσὸν δόκιμον, ὡς Βασιλεῖ τῶν αἰώνων, καὶ λίβανον ὡς Θεῷ τῶν ὅλων, ὡς τριημέρῳ δὲ νεκρῷ σμύρναν τῷ ἀθανάτῳ» (Ἀνατολίου, Στιχηρὸν ἰδιόμελον Ἑσπερινοῦ Ἑορτῆς Χριστουγέννων). Δηλαδὴ τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πίστεώς μας καὶ τῆς δοκιμῆς μας ὡς χριστιανῶν καὶ μάλιστα ὀρθοδόξων εἰς τὸ ἦθος καὶ τὴν παράδοσιν, τὴν οἰκογενειακήν, τὴν πατερικήν, τὴν ἐκκλησιαστικήν, τὴν ὀρθοπράττουσαν πάντοτε ἀνὰ τοὺς αἰῶνας καὶ συνέχουσαν μέχρι σήμερον τὴν εὐλογημένην κοινωνίαν μας, τῆς ὁποίας κύτταρον κατὰ Θεὸν βιοτῆς καὶ αὐξήσεως εἶναι, ἐπαναλαμβάνομεν, ἡ οἰκογένεια.

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα,

-2013 χρόνια συνεπληρώθησαν ἀπὸ τῆς κατὰ σάρκα Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Χριστός, ὅπως τότε, δὲν παύει νὰ καταδιώκεται ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ἀδυνάτων ἀπὸ τὸν Ἡρώδην καὶ τοὺς παντοειδεῖς συγχρόνους Ἡρώδας˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Ἰησοῦς διώκεται εἰς τὰ πρόσωπα τῶν χριστιανῶν ἐν Συρίᾳ      -καὶ ὄχι μόνον˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Χριστὸς φεύγει, ὡς πρόσφυξ μετ᾿ αὐτῶν, ὄχι εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἀλλὰ εἰς τὸν Λίβανον, εἰς τὴν Εὐρώπην, εἰς τὴν Ἀμερικὴν καὶ ἀλλαχοῦ δι᾿ ἀσφάλειαν ἐν τῇ ἀνασφαλείᾳ τοῦ κόσμου˙

-2013 χρόνια καὶ τὸ Παιδίον Ἰησοῦς εἶναι ἀκόμη φυλακισμένον μὲ τοὺς δύο Ἱεράρχας τῆς Συρίας Παῦλον καὶ Ἰωάννην, μὲ τὰς Ὀρθοδόξους μοναχὰς καὶ πολλοὺς ἀκόμη ἀνωνύμους καὶ ἐπωνύμους χριστιανούς˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Χριστὸς σταυρώνεται μαζὶ μὲ αὐτοὺς ποὺ βασανίζονται καὶ φονεύονται διὰ νὰ μὴ προδώσουν τὴν πίστιν των εἰς Αὐτόν˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Ἰησοῦς φονεύεται καθ᾿ ἡμέραν εἰς τὸ πρόσωπον τῶν χιλιάδων ἐμβρύων, τὰ ὁποῖα οἱ γονεῖς των δὲν ἀφήνουν νὰ γεννηθοῦν˙

-2013 χρόνια καὶ ὁ Χριστὸς ἐμπαίζεται καὶ ὀνειδίζεται εἰς τὸ πρόσωπον τῶν δυστυχισμένων παιδίων, τὰ ὁποῖα ζοῦν ὑπὸ τὴν κρίσιν τῆς οἰκογενείας, τῆς ἀνεχείας, τῆς πτωχείας.

Τὸν πόνον, τὴν θλῖψιν καὶ τὰ παθήματα τῶν ἀνθρώπων ἦλθε καὶ ἔρχεται καὶ κατὰ τὰ ἐφετεινὰ Χριστούγεννα νὰ ἀναλάβῃ ὁ Κύριος, ὁ εἰπών «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. κε΄ 40-41). Δι᾿ αὐτοὺς ἦλθεν ἐκ Παρθένου, δι᾿ αὐτοὺς ἐγένετο ἄνθρωπος, δι᾿ αὐτοὺς ἔπαθεν, ἐσταυρώθη, ἀνέστη. Δι᾿ ἡμᾶς ὅλους, δηλαδή. Ἂς ἄρωμεν, λοιπόν, ἕκαστος ἡμῶν τὸν προσωπικὸν αὐτοῦ σταυρὸν διὰ νὰ εὕρωμεν χάριν καὶ ἔλεον εἰς εὔκαιρον βοήθειαν˙ διὰ νὰ εἶναι «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός», ὁ τεχθεὶς Ἐμμανουήλ,  Σωτὴρ καὶ Κύριος. Ἀμήν. 

Χριστούγεννα ,βιγ΄

+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
διάπυρος πρὸς Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν.

------------------------

0 Comments

Patriarchal Encyclical for Christmas

12/21/2013

0 Comments

 
Prot. No. 1109

Patriarchal Encyclical for Christmas

+ BARTHOLOMEW
By God’s Mercy Archbishop of Constantinople-New Rome
and Ecumenical Patriarch
To the Plenitude of the Church:
Grace, mercy, and peace from the Savior Christ, born in Bethlehem
Beloved brothers and sisters, children in the Lord,

“For to us a child is born, to us a son is given.”
(Isaiah 9.5)

          Many centuries ago, the Prophet foresaw and announced with enthusiasm and joy the birth of the child Jesus from the ever-Virgin Mary. Naturally, even then, there was no period of census by Augustus Caesar, no place to stay for the safety of the Holy Virgin who was carrying a child by the Holy Spirit. So the holy Joseph as her betrothed and protector was obliged to lead her to a cave, a manger with animals, “in order to give birth to a child.”

          Heaven and earth received them, offering thanks to their Creator: “The angels offered the hymn; the heavens a star; the wise men gifts; the shepherds a miracle; the earth a cave; the desert a manger; and we the Mother Virgin.” The shepherds were keeping watch over their flock, protecting them throughout the night, while the angels were witnessing the Mystery in ecstasy, singing hymns to God. (From Vespers of the Nativity)

          The sweetness of the Holy Night of Christmas once again embraces the world. And in the midst of human trial and pain, of unending crises, of passion and enmity, of concern and despair, it presents the mystery of the Incarnation of the Divine Word as a genuine and timely solution. For He descended as dew in a field of cotton inside the womb of the ever-Virgin Mary in order to give rise to righteousness and much peace. (See Ps. 71.7)

          In the silence and peace of that sacred night of Christmas, Jesus Christ – being without beginning, invisible, incomprehensible, immaterial, ever existing and the same – enters the drama of history bearing flesh, being insignificant, simple, poor and unknown. At the same time, he comes as a “wonderful, counselor, almighty, prince of peace, everlasting father.” (Is. 9.6) Indeed, he comes as a human being, born of a Virgin Mother, to solve the complexity of sin and grant resolution to the impasse of life’s anxiety through His grace and mercy, while providing destiny, value, content, as well as an exemplary ethos and model for the human adventure.

          The Lord assumed and sanctified all of human nature. The pre-eternal God condescended to become for us an embryo and be borne inside the womb of the Theotokos. In so doing, He both honored human life from its earliest stage and taught us respect toward humankind from its earliest conception. The Creator of all accepted to be born as an infant and be nurtured by a Virgin. In so doing, He honored both virginity and motherhood, spiritual and natural. This is why St. Gregory the Theologian exhorts: “O women, be as virgins, so that you may become mothers of Christ.” (Homily XXXVIII on Epiphany, PG36.313A)

          So the Lord appointed the marriage of male and female in the blessed family. The institution of Christian family constitutes the cell of life and an incubator for the spiritual and physical health and development of children. Therefore, the manifold support of the institution of the family comprises the obligation of the Church and responsibility of leadership in every country.

          In order for a child to be raised in a healthy and natural way, there needs to be a family where man and woman live in harmony as one body, one flesh, and one soul, submitting to one another.

          We are certain that all spiritual and ecclesiastical, much like the vigilant shepherds of old, but also the leaders of our world, know and accept this divine truth and reality, which we once again proclaim from the Ecumenical Patriarchate during this Christmas period. We must all encourage the creation and function of natural families, which can produce citizens that are spiritually healthy and joyful, filled with sentiments of security, based on the feeling of safety provided by a strong and protective father as well as a nurturing and loving mother. We need families where God might find rest. We invite and urge the entire plenitude of our holy Orthodox Church to live in a manner that is worthy of their calling and do everything that is possible to support the institution of marriage.

          Brothers and sisters, “the night is far gone; the day is at hand.” (Rom. 6.12) The shepherds are already headed toward Bethlehem in order to proclaim the miracle. They are inviting us to follow them “like other star-gazing wise men filled with joy” (From the Christmas Troparion of the 4th Ode), bringing “worthy gifts” “such as fine gold to the King of ages, incense to the God of all, and myrrh to the immortal that lay dead for three days.” (Anatolios, Vesperal Hymn at Christmas) That is to say, the gifts of love and our faith, which test us as Christians, especially as Orthodox Christians, in the ethos and tradition of the family, the Fathers, and the Church, which has always practiced the Orthodox way through the centuries and to this day holds together our blessed society, whose cell for sacred life and growth is the family.

          Beloved brothers and sisters, children in Christ,

·       2013 years have passed since the birth of Christ in the flesh

·       2013 years have passed and, like then, Christ continues to be persecuted in the person of the weak by Herod and all kinds of contemporary Herods

·       2013 years have passed and Jesus is persecuted in the person of Christians in Syria and elsewhere

·       2013 years have passed and Christ still flees like a refuge not only in Egypt, but also in the Lebanon, Europe, America and elsewhere, seeking security in an insecure world

·       2013 years have passed and the child Jesus remains imprisoned with the two hierarchs in Syria, Paul (Yazigi) and Youhanna (Ibrahim), as well as the Orthodox nuns and many other known and unknown Christians

·       2013 years have passed and Christ is crucified with those who are tortured and killed in order not to betray their faith in Him

·       2013 years have passed and Jesus is daily put to death in the person of thousands of embryos, whose parents prevent from being born

·       2013 years have passed and Christ is mocked and ridiculed in the person of unfortunate children, who experience the crisis of the family, destitution and poverty.

It is this human pain, sorrow and affliction that our Lord came and once more comes to assume during this Christmas season. After all, He said: “As you have done to one of these, the least of my brothers and sisters,” you have done to me.” (Matt. 25.40-41) It is for these that He was born of a Virgin, for these that He became human, for these that He suffered, was crucified and arose from the dead. That is to say: for all of us. Thus, let each of us lift up our personal cross in order to find grace and mercy when we seek His assistance. Then, the born Emmanuel, our Savior and Lord, will “be with us.” Amen.

Christmas 2013

+ Bartholomew of Constantinople
Your fervent supplicant before God

0 Comments

THE MANGER OF MY HEART

12/18/2013

0 Comments

 
Picture
THE MANGER OF MY HEART

By Rev.  Deacon Eugenios Kalafatis
of the Sacred Patriarchal Monastery

Once again the time brought me near a church event so special and salutary. The wheel of time, which most generously gave me the Providence of God, rolls and almost every one of us reminisce the goods of last year, while we gather at a family gathering. I never forget the day of the Nativity of my Christ, when it comes to prim myself and to make gifts to various relatives and acquaintances –because this is what I learned so far- at the festive days, which differentiate the daily routine giving temporary salt in my life. I ignore though intentionally or unintentionally the basic lack of the strong ecclesiastical message of the incarnation of God. It is not enough simply to abide by the letter to all the traditions of my ancestors for Christmas without being left in me the marc of joy and renewal I was offered by the Birth of our Lord.

This day should remind me that my God was born for me and I betray Him every day. That the giant turned into a mosquito to save it and the mosquito hurt him. That His love is so great that even to me, the small and last, will smile, without an interest, without anybody to impose it on him, just because He made me and loves me. That my Father lowers to embrace me and save me, while I continually prefer to avoid Him with several small and childish excuses. By this perspective and this Christmas will be spent anonymously, typically and without benefit. Some experiences will be added and then I will return to the routine that strains me so.

The biblical description of Christmas has very good ideas about my life. Let’s take for example the “Flight from Egypt”. Until now I was calm and content in some data, but now they changed and are no longer beneficial to me. I must make the decision to change everything! To gather whatever valuable I have –my family, my values- and go on. To change place, home, even life. Do not mildew somewhere where I don’t benefit and just compromise. To see if I can find the church of the heart, as says the Saint Dionysius the Areopagite. To pamper the manger of my heart. God lives in me sufficient to allow Him to alter me and overwhelm me according to my own free will.

This Christmas let’s not abstain from Holy Communion, because we need His divine help. So for the first time consciously let’s allow small Jesus to nestle in our little corner.

 This great lesson called life of Christ is not far from me, but is next to me in order to teach me and to admonish me for a life which I haven’t lived before, for a life in which I need a companion. First and available for this purpose is Christ.

Merry Christmas.



0 Comments

Η ΦΑΤΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ

12/18/2013

0 Comments

 
Picture
Η ΦΑΤΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ

υπό του Ιερολ. Διακόνου Ευγενίου Καλαφάτη
της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής

Για άλλη μια φορά ο χρόνος με έφερε κοντά σε γεγονός εκκλησιαστικό τόσο ιδιαίτερο, όσο και σωτήριο. Ο τροχός του χρόνου, που απλόχερα πλέον μου χάρισε η Πρόνοια του Θεού, κυλά και σχεδόν όλοι αναπολούμε τα καλά  του περασμένου χρόνου, ενώ μαζευόμαστε σε μια οικογενειακή συγκέντρωση. Δεν ξεχνώ την ημέρα της Γεννήσεως του Χριστού μου όταν πρόκειται να στολιστώ και να κάνω δωράκια σε διάφορους γνωστούς και συγγενείς -διότι αυτό μέχρι τώρα έμαθα- τις γιορτινές ημέρες που διαφοροποιούν την καθημερινότητα δίνοντας πρόχειρο και πρόσκαιρο αλάτι στην ζωή μου. Αγνοώ όμως ηθελημένα ή αθέλητα την βασική έλλειψη του έντονου εκκλησιαστικού μηνύματος της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Δεν αρκεί απλά να τηρήσω κατά γράμμα όλες τις παραδόσεις των προγόνων μου για τα Χριστούγεννα δίχως να μου μείνει το κατακάθι της χαράς και της ανανεώσεως που μου προσέφερε και προσφέρει η Γέννηση του Χριστού μας.

Αυτή η ημέρα πρέπει να μου θυμίζει ότι γεννήθηκε ο Θεός μου για μένα και εγώ τον προδίδω καθημερινά. Ότι ο γίγαντας έγινε κουνούπι για να το σώσει και το κουνούπι τον πλήγωσε. Ότι η αγάπη Του είναι τόσο Μεγάλη που ακόμα και σε μένα τον μικρό και τελευταίο θα μου χαμογελάσει, δίχως να έχει συμφέρον, δίχως κάποιος να του το επιβάλλει, απλά επειδή με έφτιαξε και μ’ αγαπά.  Ότι κατεβαίνει ο Πατέρας μου να με αγκαλιάσει και να με σώσει, ενώ εγώ μονίμως προτιμώ να Τον αποφεύγω με διάφορες μικρές και παιδικές δικαιολογίες. Με αυτή την προοπτική και αυτά τα Χριστούγεννα θα περάσουν ανώνυμα, τυπικά και χωρίς ωφέλεια. Θα προστεθούν ακόμα μερικές εμπειρίες και μετά θα επιστρέψω στην ρουτίνα που τόσο με καταπονεί.

Η βιβλική γραφή των Χριστουγέννων έχει πολύ ωραίες ιδέες για την ζωή μου. Ας πάρω για παράδειγμα την «Φυγή από την Αίγυπτο». Μέχρι τώρα ήμουν ήρεμος και επαναπαυμένος σε κάποια δεδομένα που όμως πλεόν άλλαξαν και δεν είναι ωφέλιμα για μένα. Πρέπει να πάρω την απόφαση να αλλάξω τα πάντα! Να μαζέψω ότι πολύτιμο έχω -την οικογένεια μου, τις αξίες μου- και να συνεχίσω. Να αλλάξω τόπο, στέγη, ακόμα και ζωή. Να μην μουχλιάσω κάπου που δεν ωφελούμαι και απλά συμβιβάζομαι. Να ψάξω να βρω την εκκλησία της καρδιάς, όπως λέει ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Να περιποιηθώ την φάτνη της καρδιάς μου. Μέσα μου ζει ο Θεός αρκεί να του επιτρέψω να με αλλοιώσει και να με κυριεύσει σύμφωνα με την δική μου ελεύθερη βούληση.

Ας μην απέχω και αυτά τα Χριστούγεννα απο την Θεία Κοινωνία, διότι έχω ανάγκη την Θεία Του βοήθεια. Ας επιτρέψω λοιπόν για πρώτη φορά συνειδητά στον μικρό Χριστούλη να φωλιάσει στην δική μου γωνίτσα.

 Αυτό το μεγάλο σχολείο που λέγεται η ζωή του Χριστού δεν απέχει πολύ από εμένα, αλλά είναι δίπλα μου, έτσι ώστε να με διδάξει και να με νουθετήσει για μια ζωή που δεν έχω ξαναζήσει, για μια ζωή στην οποία θέλω συνοδοιπόρο και αυτός πρώτος και διαθέσιμος είναι ο Χριστός.

Καλά Χριστούγεννα.



0 Comments

ΛΑΜΠΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΜΕΤΟΧΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟ BROOKLYN

12/6/2013

0 Comments

 
ΛΑΜΠΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΜΕΤΟΧΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
ΣΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, Μετόχιο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, εις το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης πανηγύρισε λαμπρά την μνήμη του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργοῦ.

Εις τον Πανηγυρικό Εσπερινό, την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου, προέστη ο Καθηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Ιερόθεος Ζαχαρής, βοηθούμενος από τους εφημερίους του Μετοχιακού Ναού Ἱερομόναχο π. Μελέτιο Μπουγά καί Οικονόμο π. Χαράλαμπο Πολίτη, τους Πρωτοπρεσβύτερους π. Δημοσθένη Δημοσθένους και π. Γεράσιμο Μπάλλα, τoυς Πρεσβυτέρους π. Ιωάννη Ρώμα, π.  Αγαπητό Chunov και π. Ιωάννη Αμαραντίδη καί τόν Διάκονο π. Ευγένιο Καλαφάτη.

Τους ύμνους έψαλαν ο Πρωτοψάλτης κ. Νικόλαος Πάρος, μαζί με τους ιεροψάλτες κ.κ.  Παναγιώτη Μπουγάδη, Κωνσταντίνο Μπαλέση, Σπύρο Μάνο και Παναγιώτη Βλυσμά.

Μετά το πέρας του Εσπερινού προσεφέρθει εόρτιο δείπνο εις το οποίο παρεκάθισε όλο το εκκλησίασμα εις την αίθουσα του Ναού.

Ανήμερα της εορτής ετελέσθη Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και θείο κήρυγμα υπό του Ηγουμένου, με την συμμετοχή καί ἀλλων πρεσβυτέρων. Κατα τις δύο ημέρες κατεκλύσθει ο Ναός υπό πλήθους πιστών, οι οποίοι παρακολούθησαν τις ιερές ακολουθίες και συμμετείχαν εις την Θείαν Λειτουργία.

Ο Ηγουμενος ευχήθηκε προς όλους τους πιστούς να έχουν την σκέπην και την ευλογίαν του Αγίου Νικολάου και ο Θαυματουργός Άγιος να καθοδηγεί αυτούς εις τον δρόμον της αρετής και της αγιότητος. Να χαρίζει εις όλους υπομονή και δύναμη για να αντιμετωπίζουν τις περιστάσεις και δυσκολίες της ζωής, καθότι ο Άγιος Νικόλαος είναι εκείνος που ηρεμεί τα κύματα των δοκιμασιών και των πειρασμών της ζωής μας και ως καλός ποιμήν οδηγεί το Χριστεπώνυμον πλήρωμα εις τον εύδιον λιμένα της βασιλείας του Θεού.    


0 Comments

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. κ.  ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

12/2/2013

0 Comments

 
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ.  Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΕΠΙ Τῌ ΘΡΟΝΙΚῌ ΕΟΡΤῌ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
(30 Νοεμβρίου 2013)

***

Σεβασμιώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ Καρδινάλιε κύριε Kurt Koch, Πρόεδρε τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου ἐπί τῆς προωθήσεως τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν, καί λοιπά μέλη τῆς τιμίας Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, τιμιώτατοι ἐκπρόσωποι τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου,

        Ἰδού ἐφέστηκε καί ἐφέτος ἡ μεγάλη ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀδελφοῦ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, τήν ὁποίαν ἀπό δεκαετιῶν ἑορτάζομεν ἀπό κοινοῦ διά τῆς συμμετοχῆς προσφιλῶν ἐκπροσώπων ἐκ Ρώμης. Ἑορτάζοντες σήμερον τήν ἱεράν μνήμην τοῦ προστάτου ἡμῶν Ἁγίου, ἐκφράζομεν ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου τήν χαράν ἡμῶν διότι διά τῶν εὐχῶν καί τῆς πρεσβείας αὐτοῦ ἠνδρώθη ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἐμεγαλύνθη, ἐδιώχθη καί ἐπέζησε, καί ὑπάρχει ζῶσα καί μαρτυροῦσα τῇ ἀληθείᾳ μέχρι σήμερον. Ἡ μικρά ζύμη τῶν ὀλίγων πρώτων πιστῶν διά τῆς ἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐζύμωσε πλῆθος προσώπων καί λαῶν καί ἐκαλλιέργησεν εἰς βάθος καί πλάτος, εἰς βορρᾶν καί νότον, εἰς ἀνατολήν καί δύσιν, τό φύραμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μαρτυρίας, ἀληθείας καί παραδόσεως.

Ἐν τοιαύτῃ ἀτμοσφαίρᾳ χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης εὑρισκόμενοι, αἰσθανόμεθα ἐντόνως τήν ἀδελφικήν ἀγάπην τοῦ ἀποστολέως Ὑμῶν, Σεβασμιώτατε, Ἁγιωτάτου πεφιλημένου ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, καί εὐχαριστοῦμεν ὑμῖν ὅλως ἰδιαιτέρως διότι προσήλθετε ἵνα συνεορτάσητε καί συγχαρῆτε μετά πάντων ἡμῶν.

Ἰδιαιτέρως, ἐκφράζομεν τήν χαράν καί εὐφροσύνην καί τήν ἐν ἐλπίσι χρησταῖς προσδοκίαν ἡμῶν καί τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅτι ἡ ἐκλογή καί κατάστασις εἰς τόν Θρόνον τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου, εἰς διαδοχήν τοῦ πολιοῦ ἐν σοφίᾳ καί συνέσει μύστου τῆς θεολογίας καί τῶν γραμμάτων, Πάπα Βενεδίκτου τοῦ ΙϚ΄, θά ἀποτελέσῃ νέον  ἔναυσμα διά τήν ἀπό κοινοῦ πορείαν τῶν δύο Ἐκκλησιῶν ἡμῶν πρός τόν κόσμον, ἵνα ἀναλάβωμεν κοινωνικάς καί ἠθικάς πρωτοβουλίας, εἰς ἀνακούφισιν τοῦ πάσχοντος ὑπό παντοειδῶν κρίσεων ἐπί τῆς παγκοσμίου σκηνῆς ἀνθρώπου. Τάς προσδοκίας καί τά αἰσθήματα ἡμῶν ταῦτα ἐξεφράσαμεν ἤδη πρός τήν Αὐτοῦ Ἁγιότητα κατά τήν ἡμέραν τῆς ἐνθρονίσεως Αὐτῆς, διαδηλώσαντες τήν προθυμίαν καί ἑτοιμότητα ἡμῶν εἰς συνεργασίαν εἰς πάντας τούς τομεῖς.

Ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, διαδόχους τῶν ὁποίων κατέστησεν ἡμᾶς ἡ Χάρις τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ, ἀποτελεῖ, ἐξ ἑτέρου, πηγήν παραμυθίας ἐν ταῖς θλίψεσι καί ταῖς δοκιμασίαις τοῦ βίου, ἀλλά καί ἀφορμήν ἐντονωτέρας περισκέψεως καί ἐνδοσκοπήσεως, ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς εὐκρινεστέρας ἀντιλήψεως καί ἐν πνευματικῇ νηφαλιότητι ἐκτιμήσεως τῶν περί τήν ποιμαντικήν, ἐκκλησιαστικήν καί ἐν γένει ὀφειλετικήν εὐθύνην ἐν τῷ συγχρόνῳ παγκοσμίῳ γίγνεσθαι τῆς Ἐκκλησίας πραγμάτων.

Ἐνώπιον τῆς εὐθύνης ἡμῶν ταύτης, τά ἀδελφικά ἡμῶν αἰσθήματα διαποτίζει ποιά τις θλίψις, προερχομένη ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι δέν ἔχομεν κατορθώσει ἀκόμη νά ἐσθίωμεν ἐκ τοῦ ἑνός Ἄρτου καί νά πίνωμεν ἐκ τοῦ ἑνός Ἁγίου Ποτηρίου, ἵνα κατά τόν Ἀπόστολον ἕν σῶμα οἱ πολλοί ὦμεν. (πρβλ. Α΄ Κορ. ι΄, 17). Εἰλικρινῶς, βιοῦμεν ὀντολογικῶς καί ὑπαρξιακῶς ἐντόνως τήν λύπην τοῦ πνευματικοῦ τούτου χωρισμοῦ, ὡς τοῦ πλέον ἐπωδύνου παντός ἄλλου χωρισμοῦ.

Πρός ὑπέρβασιν τῶν ἐν προκειμένῳ δυσχερειῶν καί ἐπίτευξιν τῆς ποθητῆς ἑνότητος τῶν πάντων ἐν Χριστῷ, ἀφ᾿ ἑνός μέν προσευχόμεθα ἐκ βαθέων πρός τόν Θεόν, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ διεξάγομεν ἐν ἀμοιβαίᾳ εἰλικρινείᾳ διάλογον ἀγάπης καί ἀληθείας, ἤτοι τόν Θεολογικόν μεταξύ ἡμῶν Διάλογον. Θεωροῦμεν ἐξόχως σημαντικήν καί ἀποφασιστικήν διά πολλά, τήν ἀρχομένην νέαν διαλογικήν περίοδον, τήν ὁποίαν καλούμεθα νά ἀξιοποιήσωμεν ἀγαπητικῶς, καί «ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διά Πνεύματος εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον» (Α΄ Πέτρ. α΄, 22). Διό καί κρίνομεν ὡς ἀπολύτως ἀναγκαίαν τήν ἀποφυγήν πάσης ἐνεργείας καί ἀποφάσεως, ἡ ὁποία θά ἠμποροῦσε νά ἐκληφθῇ ὡς πρόσκομμα κατά τούς ἐσχάτους τούτους καιρούς. Ἀντιθέτως, θεωροῦμεν σκόπιμον τήν ἐπιδίωξιν παραλλήλων δραστηριοτήτων ἐπί διαφόρων ἐπιπέδων, ὑποστηρικτικῶν τόσον τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου ὅσον καί τῆς εὐρυτέρας κοινωνικῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐκκλησίας.

        Ἤδη ὁ Ἁγιώτατος ἀδελφός Πάπας Φραγκῖσκος καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἔχομεν ἀνταλλάξει ἐπί τῶν θεμάτων τούτων ἀπόψεις καί ἐκτιμήσεις κατά τήν συνάντησιν ἡμῶν ἐν Ρώμῃ καί ἤδη ὡς πρώτην κίνησιν ἐξόδου ἡμῶν πρός τόν κόσμον, πρός ἐπιμαρτύρησιν τῆς θελήσεως καί ἐντάσεως τῶν προσπαθειῶν πρός χριστιανικήν καί εἰρηναίαν καταλλαγήν, προγραμματίζομεν τήν συνάντησιν ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα, πρός διαδήλωσιν τῆς κοινῆς βουλήσεώς μας νά προχωρήσωμεν ἐπί τῆς χαραχθείσης γραμμῆς τῶν προκατόχων ἡμῶν, κατά τό ἐπί θύραις σωτήριον ἔτος, κατά τό ὁποῖον συμπληροῦται πεντηκονταετία ὅλη ἀπό τῆς εἰς τόν ἴδιον χῶρον, ὅπου ἐβάδισαν οἱ ἄχραντοι πόδες τοῦ Κυρίου, συναντήσεως τῶν δύο μεγάλων συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καί τοῦ Πάπα Παύλου τοῦ  Στ΄, οἱ ὁποῖοι ἔταμον νέας ἱστορικάς ὁδούς, ἵνα καί ἡμεῖς τιμήσωμεν τήν ἐπέτειον καί διαλεχθῶμεν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ, ἐπαφιέμενοι τά περαιτέρω εἰς τήν θέλησιν τοῦ Κυρίου.

        Θά συναντηθῶμεν, πρός τούτοις, οἱ δύο ἐκκλησιαστικοί καί πνευματικοί ἡγέται, ἵνα ἀπευθύνωμεν ἔκκλησιν καί πρόσκλησιν πρός πάντας ἀνθρώπους, ἀνεξαρτήτως πίστεως καί ἀρετῆς, εἰς διάλογον, μέ ἀπώτερον τελικόν σκοπόν νά γνωρίσουν τήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν καί νά γευθοῦν τῆς μεγάλης ἀπολαύσεως, τήν ὁποίαν συνεπάγεται ἡ γνωριμία αὐτῶν μετά τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο δύναται νά ἐπιτευχθῇ μόνον διά τῆς ἀντικαταστάσεως τῆς ἐντός τῶν καρδιῶν διαιρέσεως ἀπ᾿ ἀλλήλων, καί διά τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος ἡμῶν μετά πάντων, ἡ ὁποία εἶναι ἀληθῶς τό πλήρωμα τῆς ἀγάπης καί τῆς χαρᾶς.

Ὡς χριστιανοί, πιστεύοντες εἰς τήν διαβεβαίωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ὁ Πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος μεριμνᾷ διά τήν κάλυψιν τῶν ἀναγκῶν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὁδηγούμεθα εἰς τό συμπέρασμα ὅτι ἡ σημερινή κρίσις, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομακρύνσεως τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τῆς εἰς τόν Θεόν πίστεως καί ἀπό τῆς τηρήσεως τῶν θείων ἐντολῶν.

Ὅθεν, ὑπάρχει κατεπείγουσα ἀνάγκη ἐπιστρατεύσεως τῶν δυνάμεων ἡμῶν διά νά ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν τῶν κοινωνιῶν ἐπί τοῦ ὅτι διά νά ἀντιμετωπισθῇ ἡ κρίσις πρέπει ἀπαραιτήτως νά "ἠθικοποιηθοῦν" αἱ μεταξύ ἡμῶν σχέσεις, συμφώνως πρός τάς ἐπιταγάς τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Μία δέ τῶν βασικωτέρων εὐαγγελικῶν ἠθικῶν ἀρχῶν εἶναι ἡ ἀποφυγή τῆς πλεονεξίας «ἥτις ἐστίν εἰδωλολατρία» (Κολ. γ΄, 6). Ἡ πλεονεξία, ἤτοι ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀποκτῆσαι καί ἔχειν περισσότερα τῶν ἤδη κατεχομένων, ὅταν μάλιστα ἐκδηλῶται ὡς ἀδίστακτος περιφρόνησις τῶν ἠθικῶν φραγμῶν, γίνεται ἡ αἰτία καί προκαλεῖ τάς κοινωνικάς κρίσεις, ὡς καί τήν σήμερον ἀντιμετωπιζομένην. Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά τῆς γνωστῆς παραβολῆς τοῦ πλουσίου, ὑπομιμνήσκει εἰς ὅλους τό ὑπό τοῦ ὑμνογράφου ποιητικῶς ἐκφραζόμενον «οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα, ἐπελθών γάρ ὁ θάνατος ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται».

        Πέραν, λοιπόν, τῆς καθαρῶς θεολογικῆς πλευρᾶς,  ὁ διάλογος καί αἱ ἐπικοινωνίαι εἶναι ἀπαραίτητοι διά τήν ἀνεύρεσιν καί καθιέρωσιν τῶν ἀποτελεσματικωτέρων κανόνων τῆς ὑγιοῦς καί ὠφελίμου δι᾿ ὅλους ζωῆς. Ἰδιαιτέρως, εὔκαιρον εἶναι νά ἐπισημανθῇ ὅτι διά τήν βελτίωσιν τῶν σχέσεων τῶν χριστιανῶν μεταξύ των, ἀνάγκη εἶναι νά διεξάγωνται διάλογοι. Διότι, κατά τήν διάρκειαν τῶν προηγηθέντων αἰώνων, φθόνῳ τοῦ διαβόλου οἱ χριστιανοί διεσπάσθημεν, καί τινες ἐξ αὐτῶν συνέπηξαν ὁμάδας τάς ὁποίας ἀπεκάλεσαν Ἐκκλησίας,  ἀνατρέποντες οὕτω τήν διακεκηρυγμένην διά τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως πίστιν ἡμῶν εἰς τήν μίαν ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Προσεπάθησαν νά διατηρήσουν τήν ἀνεξαρτησίαν τῆς ὁμάδος εἰς τήν ὁποίαν ἕκαστος ἀνῆκε διά ποικίλων ἐπιχειρημάτων. Συνεσωρεύθησαν οὕτω πλήθη ἐπιχειρημάτων, διά τῶν ὁποίων ἐπιχειρεῖται νά δικαιολογηθῇ ἡ διαιώνισις τῆς διαιρέσεως, παρά τήν ἐπιθυμίαν τοῦ Κυρίου «ἵνα ὦσιν ἕν» πάντες οἱ εἰς Αὐτόν πιστεύοντες. Κατά τό ἀπώτερον δέ παρελθόν αἱ συζητήσεις μεταξύ τῶν ἀντιπροσωπειῶν τῶν διαφόρων χριστιανικῶν ὁμάδων, αἱ ὁποῖαι ἐθεώρουν ἑαυτάς ὡς γνησίας Ἐκκλησίας κατεχούσας τήν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ, ἀπηρτίζοντο, δύναταί τις εἰπεῖν, ὑπό μονολόγων, διά τῶν ὁποίων ἑκάστη πλευρά ἐξέθετε τάς ἑαυτῆς θέσεις καί τήν ὑπέρ αὐτῶν ἐπιχειρηματολογίαν της. Σήμερον αἱ θέσεις ἑκάστης πλευρᾶς ἔχουν ἀποσαφηνισθῆ, ἀλλά αἱ περί τῆς ὀρθότητος αὐτῶν ἀπόψεις δέν συμπίπτουν, καί ἡ διαίρεσις, ὡς ἐκ τούτου, συνεχίζεται. Ἔχομεν ἑπομένως καθῆκον νά συνεχίσωμεν τόν διάλογον καί τήν εἰς βάθος ἔρευναν, μέχρις ὅτου διαπιστώσωμεν καί συμπέσωμεν ἐπί τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου καί τῶν Ἀποστόλων, ὡς ἐβιώθη καί ἐμαρτυρήθη αὕτη ὑπό τῆς κοινῆς Πατερικῆς Θεολογίας τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας.

Ὁ διάλογος ἀπεδείχθη ὡς ὁ μόνος κατάλληλος καί ἀσφαλής τρόπος ἐπικοινωνίας. Τήν διαπίστωσιν ταύτην ὀφείλομεν ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας καί ἡμεῖς ἵνα διακηρύξωμεν κατά τήν προγραμματιζομένην συνάντησιν ἡμῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ καί νά καλέσωμεν πάντας εἰς διάλογον, τόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐχρησιμοποίησε καί χρησιμοποιεῖ διά νά μεταδώσῃ εἰς ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους τήν ἀλήθειαν.

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Κurt Koch,

Ἡ προσπάθεια ἡμῶν διά τήν ἀνάπτυξιν τῶν διαλόγων εἶναι, ὡς γίνεται φανερόν ἐκ τῶν λεχθέντων, προσπάθεια κατατείνουσα ἐν τελευταίῳ σταδίῳ εἰς τήν γνωριμίαν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ προσώπου Αὐτοῦ. Διέρχεται ὅμως ἀπό τά προηγούμενα στάδια τῆς γνωριμίας καί τῆς ἀγάπης τῶν συνανθρώπων μας, τῆς ἀνευρέσεως κοινῶν σημείων ἐπαφῆς καί ἐπικοινωνίας μετ᾿ αὐτῶν, ὡς μαρτυρεῖ καί ὁ Ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος τοῖς πᾶσι γέγονε τά πάντα, ἵνα πάντως τινάς σώσῃ (πρβλ. Α΄ Κορ. θ΄, 22-23).

Οὕτω φρονοῦντες καί σκεπτόμενοι, ἔχομεν σύμβουλον ἡμῶν τόν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, προτρεπόμενον ὅπως ἕως αἰῶνος μή ἀποκάμωμεν διαλεγόμενοι μετά τῶν καλοπίστως ζητούντων παρ᾿ ἡμῶν λόγον περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος (Λόγος ΚΣΤ΄, 2,11). Ὑπόδειγμα δέ ἡμῶν ἔχομεν τόν ἑορταζόμενον Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν, Πέτρον τόν Πρωτοκορυφαῖον καί πάντας τούς ἁγίους Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι εὐτόλμως διελέχθησαν μέχρι μαρτυρίου τῆς ζωῆς αὐτῶν μετά τῶν εἰδωλολατρῶν καί μετά πάντων τῶν ἄλλα φρονούντων, καί ἐκάλεσαν αὐτούς εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ Χριστοῦ καί ἐν πολλοῖς τό ἐπέτυχον.

        Δηλοῦμεν ἅπαξ ἔτι καί κατά τήν ἐπίσημον ταύτην στιγμήν, ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπιθυμεῖ καί ἐπιδιώκει τόν διάλογον μετά πάντων, ὁμοδόξων καί ἑτεροδόξων χριστιανῶν, ὁμοπίστων καί ἀλλοπίστων συνανθρώπων, ἵνα κατ᾿ ἀρχήν γνωρισθῶμεν καί ἀναπτύξωμεν εἰρηνικάς σχέσεις, ὥστε νά κατορθωθῇ ἡ πολυπόθητος εἰρηνική συμβίωσις τῶν ἀνθρώπων.

Ὡς πρός τόν Θεολογικόν Διάλογον μετά τῆς σεβασμίας καί προσφιλοῦς Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης ἔχομεν τήν ἐπιθυμίαν καί προσπαθοῦμεν τό ἐφ᾿ ἡμῖν ἵνα συνεχισθῇ οὗτος, αἰρομένων τῶν τυχόν παρεμβαλλομένων ἑκατέρωθεν καί ὑπό ἄλλων κέντρων ἐμποδίων, διά παρεμβάσεως καί τοῦ ἄρτι ἀναδειχθέντος νέου Προκαθημένου αὐτῆς τιμίου καί ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἀσφαλῶς ἐπιθυμοῦντος τήν καλλιέργειαν τῶν καλῶν σχέσεων ἡμῶν μετ᾿ ἀλλήλων καί τήν προώθησιν τῆς συνεργασίας καί ἐν καιρῷ τῆς ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Ἀναμένομεν μετά χαρᾶς καί τιμῆς τήν ἐνταῦθα ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ, ὅταν τά καθήκοντα Αὐτοῦ ἐπιτρέψουν τοῦτο, εἴθε κατά τήν Θρονικήν ἡμῶν ἑορτήν τοῦ προσεχοῦς ἔτους.

        Ἐκφράζομεν δέ καί πάλιν τήν χαράν ἡμῶν διά τό ὅτι ἡ πρό ἡμίσεος αἰῶνος γενομένη ἱστορική συνάντησις τῶν δύο προκατόχων ἀμφοτέρων ἡμῶν ἐπέφερε τήν ἀλλαγήν τοῦ κλίματος εἰς τάς μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν σχέσεις καί ἐπέτρεψε τήν ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης καί τήν ἔναρξιν καί πορείαν τοῦ μεταξύ αὐτῶν διαλόγου τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθείας, καί δηλοῦμεν τήν ἑτοιμότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅπως ἀνανεώσωμεν τήν ἀποφασιστι-κότητα τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης κατά τήν προγραμματιζομένην συνάντησιν ἡμῶν, ὥστε νά συνεχίσωμεν τήν πορείαν, «μαθητεύοντες πάντα τά ἔθνη καί διδάσκοντες αὐτά τηρεῖν» πάντα ὅσα ἐνετείλατο ὁ Κύριος.

Ἐπί τούτοις, εὐχαριστοῦμεν ἅπαξ ἔτι ὁλοκαρδίως τόν ἀδελφόν Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον διότι συμμετέχει διά τῆς τιμίας Ἀντιπροσωπείας Αὐτοῦ εἰς τήν χαράν τῆς Θρονικῆς ἡμῶν Ἑορτῆς, καί ἀπευθύνομεν Αὐτῷ καί ὑμῖν τόν ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης, καί τήν πρόσκλησιν τῆς συνεργασίας, διά τήν ἔξοδον τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τά ἀδιέξοδα αὐτῆς, τῶν δέ χριστιανῶν καί ἀπό τόν κατατεμαχισμόν αὐτῶν εἰς ποικίλας ὁμάδας, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων (πρβλ. Ἰωάν. ιζ΄, 21-26). Ἀμήν.

0 Comments

    Author

    The Sacred Patriarchal Monastery

    Archives

    May 2024
    March 2024
    December 2023
    August 2023
    June 2023
    December 2022
    April 2022
    March 2022
    January 2022
    July 2021
    April 2021
    March 2021
    January 2021
    December 2020
    August 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    December 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    July 2018
    April 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    December 2016
    August 2016
    June 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    May 2015
    April 2015
    February 2015
    December 2014
    November 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    March 2013
    January 2013
    December 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    February 2012
    January 2012

    Categories

    All

    RSS Feed

Sacred Patriarchal and Stavropegial Orthodox Monastery of Saint Irene Chrysovalantou | 36-07 23rd Avenue, Astoria, New York, 11105 Telephone: (718) 626-6225, Facsimile: (718) 626-7669 | Copyright 2024