Sacred Patriarchal and Stavropegial Monastery of St. Irene Chrysovalantou
  • HOME
  • News Releases
    • Patriarchal Monastery News Releases
    • Ecumenical Patriarchate News Releases
    • Greek Orthodox Archdiocese of America News Releases
  • Saint Irene
    • Life of St. Irene - Βίος της Αγίας
    • Hymnology of Saint Irene
    • Paraklisis - Παράκλησις Οσίας Ειρήνης
    • Miracles of Saint Irene
  • The Monastery
    • Dependencies - Ιερά Μετόχια
    • Greek School - Ελληνικό Σχολείο
    • The Annual Feast & Church Festival
  • Multimedia
    • 2022
    • 2021 >
      • Χριστούγεννα -Σχολική Εορτή
      • ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Οικουμενικόν Πατριαρχείον
      • Πανήγυρις - Ιούλιος 2021
      • Μ. Εβδομάδα & Πάσχα 2021
      • Σχολικές Γιορτές 2021
      • Ευαγγελισμός 2021
    • 2020 >
      • Πανορθόδοξο Συλλείτουργο Κυριακής της Ορ&t
      • Κυριακή της Ορθοδοξίας 2020
      • THE FEAST OF SAINT IRENE CHRYSOVALANTOU 2020
      • Τα Άγια Θεοφάνεια 2020
      • ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ π. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΑΡΟΥΛΑ
    • 2019 Photo Album >
      • Τα Αγια Θεοφάνεια 2019
      • Κυριακή της Ορθοδοξίας
      • Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως
      • Ο Ακάθιστος Ύμνος
      • Ελληνική Παρέλαση στο Μανχάτταν
      • Palm Sunday 2019
      • Μ. Τρίτη εσπέρας
      • ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ
      • O αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Φλιώνης
      • ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
      • ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
      • Η Γιορτή της Μητέρας - Σχολική Γιορτή
      • Επίσκεψις εις Φανάριον
      • Άφιξις του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής
      • Αποφοίτηση -Εξετάσεις Σχολείου
      • Επίσκεψις Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών
      • Επισκέψις Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας
      • Επίσκεψις Αγιορειτών Ηγουμένων
      • Επίσκεψις στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Αμερικής
      • Χειροθεσία Αναγνώστου
      • Πανήγυρις - Feast and festival
      • Πανήγυρις Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Μετοχίου Μονής Ι&b
      • Πανήγυρις Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρών
      • Εορτή Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου
      • Θ. Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Πατρών
      • Εορτασμός Αγίου Κοσμά στο Μέγα Δένδρο
      • ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ
      • Επίσκεψις εις τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών
      • Επίσκεψις στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Α&m
      • Αγιασμός των υδάτων στο Γκρίνπορτ
      • Μέγας Εσπερινός Αγίου Νεκταρίου
      • Μεγας Εσπερινός Αγίου Νικολάου
      • Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του Ελληνικού Σχο&l
      • Χριστούγεννα 2019
    • 2018 Photo Album >
      • Holy Epiphany - Αγια Θεοφάνεια
      • St. Athanasios Feast in Chicago
      • Κυριακη Τελώνου και Φαρισαίου
      • Greek Regents Award
      • Εκκλησιαστικό Άγγελμα - Κυριακή των Απόκρεω
      • Sunday of Orthodoxy 2-25-18
      • Sunday of the Veneration of Holy Cross (3-11-18)
      • Εκκλησιαστικό Άγγελμα - Δ' Κυριακή των Νηστειώ
      • O Ακάθιστος Ύμνος - The Akathist Hymn
      • Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Κυριακή 25 Μαρτ
      • Σχολική εορτή Εθνικής Επετείου 25ης Μαρτίου
      • PASCHA 2018
      • Greek Parade on Fifth Ave (4-22-18)
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Εφραίμ (4 Μ&al
      • Mother's Day
      • Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Κονγκό
      • Φεστιβάλ Ι. Ναού Αγίων Νικολάου και Μαρίνης, Μπρ&
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Μεγαλομ&#
      • Πανήγυρις Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου 2018
      • H Πανήγυρις της Παναγίας στη Μονή Ιβήρων
      • Πανηγυρική Θεία Λειτουργία Αγίου Νεκταρίο&
      • Εκθεσις Αγιογραφίας
      • The Elevation of Holy Cross - Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
      • Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΟ ΓΚΡΗΝΠΟΡΤ
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Νεκταρί&omi
      • Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίου Νικολάου
      • Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Αικατερίνης
      • Χειροτονία π. Νικολάου Καλαφάτη
      • Ο Θεοφιλέστατος στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Πατρώv
      • Πανήγυρις Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Μ
      • Αρχιερατική Θ. Λειτουργία (16 Δεκ. 2018)
      • Χριστουγεννιάτικη Σχολική Γιορτή
      • Αρχιερατική Θεία Λειτουργία των Χριστουγένν
    • 2017 Photo Album >
      • Theophania
      • Ordination of Bishop Ierotheos (3-5-17)
      • Welcoming of Bishop Ierotheos
      • Αρχιερατικό Συλλείτουργο - Ι. Ν. Αγίου Νεκταρ&#
      • Pascha 2017
      • St. Nectarios Greek School Exetaseis (June 24, 2017)
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίου Εφραίμ
      • Sunday of the Samaritan Woman - Mother's Day
      • Visit of H.E. Metropolitan Maximos of Sylivria
      • Graduation - Exetaseis 2017 of the Greek School
      • The Miraculous Icon of Saint Irene Chrysovalantou at St. Nicholas Church in Brooklyn
      • Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Αγίας Μαρίνης
      • ANNUAL FEAST (7/27-30/2017)
      • The Dormition of Theotokos
      • Elevation of Holy Cross
      • Blessing of the Waters in Greenport
      • Nameday of H.G. Bishop Ierotheos
      • St. Nectarios Vespers
      • Christmas Greek School Celebration
    • 2016 Photo Album >
      • Three Hierarchs School Celebration (1-31-16)
      • Holy Ascension Church 2-14-16
      • Sunday of Orthodoxy (3-20-16)
      • School celebration for March 25
      • Tha Akathist Hymn
      • Metropolitan Nikitas of Dardanelles (4-17-16)
      • Palm Sunday (4-24-16)
      • Holy Thursday April 28
      • Holy Friday - Apokathelosis - April 29
      • Epitaphios Procession - April 29
      • Resurrection Service - Ανάστασις
      • Pascha 2016 in Greenport
      • Mother's Day School celebration (5-8-16)
      • Festival of St. Netarios Church (June 24-26, 2016)
      • His Eminence Metropolitan Maximos of Silyvria (5-21-16)
      • Graduation Exetaseis 2016 (6-11-16)
      • Feast and Festival of St. Irene (July 27-31, 2016)
      • Festival of St. Nicholas Church (June 10-12, 2016)
      • St. Nectarios Festive Vespers
      • St. Nicholas Great Hierarchical Vespers and Divine Liturgy
      • Elevation of the Holy Cross (9-14-16)
      • Blessing of the Waters in Greenport (9-24-16)
      • Blessing of the School Year
      • School Celebration for October 28
      • Feast of Saint Andrew (11-30-16)
      • St. Nicholas Festive Vespers
      • Archbishop Demetrios Geron of America visit (12-18-16)
      • Christmas celebration of the School (12-18-16)
    • 2015 Photo Album >
      • Rt. Rev. Archim. Elder Vasileios Iviritis at the Patriarchal Monastery
      • Εορτή των Τριών Ιεραρχών
      • Sunday of Orthodoxy - Procession of the Holy Icons.
      • Σχολική εορτή 25ης Μαρτίου
      • The Akathist Hymn (Friday March 27, 2015) 
      • Greek Parade on Fifth Avenue
      • Holy Week and Pascha 2015 >
        • Palm Sunday - Κυριακή των Βαΐων
        • Holy Thursday - Μεγάλη Πέμπτη
        • HOLY FRIDAY - ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΙΣ
        • Holy Friday Epitaphios Procession - Περιφορά Επιταφίου
        • Holy Saturday morning - Μ. Σάββατο πρωί
        • Pascha - Anastasis 2015
      • Mother's Day School Celebration
      • H. E. Archbishop Demetrios of America celebrates the Divine Liturgy (5-17-15)
      • Graduation Αποφοίτηση Εξετάσεις 2015
      • FEAST OF ST. IRENE CHRYSOVALANTOU
      • Blessing of the Waters, Greenport, NY
      • The Blessing of the school year (10-4-2015)
      • School Celebration for October 28th (10-25-2015)
      • Vasilopitta Blessing
      • Great Vespers at St. Nicholas Church (12-5-15)
      • Dinner Dance of St. Nicholas Church (12-6-15)
      • Christmas School Celebration (12-12-15)
      • The Abbot with the Vice President of the USA, Joe Biden.
      • Great Vespers at St. Nectarios Church (11-8-15)
  • Links
  • Contact Us

Message of His All Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew on September 1st, Day of the Protection of the Environment

8/30/2014

0 Comments

 
Prot. No. 907

† B A R T H O L O M E W

By God’s Mercy
Archbishop of Constantinople-New Rome and Ecumenical Patriarch

To the Entire Church: Grace and Peace from the Creator, Sustainer and Governor of all Creation, our Lord God and Savior Jesus Christ

Blessed brothers, sisters, and children in the Lord,

          The common Mother of all Orthodox, the Church of Christ, the Body of our eternal Lord and divine-human Jesus Christ, compassionately ministers through all of its activities but especially through the Divine Eucharist, by offering its holy gifts to their Creator in the mystery of salvation. It does this with proven boundless and indiscriminate love toward all of its members to the degree also demonstrated by our heavenly Father.

          In its prayerful memory, the Church always bears in mind the presence of its children, maintaining a vivid interest and concern for all that relates to and influences their lives. This is why it does not remain unmoved or indifferent by the ongoing and daily destruction of the natural environment resulting from human greed and vain profit, which in turn implies an essential turning of the Lord’s face and results in consequential turbulence in nature and fracture in its crown, namely human existence, whose very survival is threatened.

          The Ecumenical Patriarchate and we have for many years assessed the signs of our times as well as the Eucharistic obligation of the Orthodox Church. Thus we declared and devoted the commencement of the ecclesiastical year, namely September 1st, as a day of prayer and supplication for the preservation of God’s creation, which has been inherited by us as our environment. On this day, we bow our heart and soul, invoking God’s Word to look down upon His creation with loving kindness that He might overlook our sinfulness and greed, “opening up His hand to fill all of creation with goodness” and bring an end to the destructive path of the world.

          Of course, it is true that significant progress has been achieved in the last decades with regard to protecting the environment, especially through constantly raising awareness of public conscience, assuming precautionary and restrictive measures, creating sustainable programs, returning to more moderate energy sources, as well as many other fruitful and noteworthy activities. The effort and concern of the Mother Church of Constantinople has greatly contributed to this progress in cooperation with international ecological institutions and organizations. Nonetheless, all this is insufficient.

          As we celebrate once again this year the Feast of the Byzantine Indiction, and as we inaugurate a new year of the Lord’s grace, we address the blessed plenitude of the Orthodox Church and the entire world, inviting all people to continued vigilance, consciousness and mobilization of their resources in order to return to the state that reflects – if not the absolute Eucharistic and doxological condition of Adam and Eve – at least the condition inspired by God’s grace and mercy.

          The unlimited and insatiable exploitation of the natural resources of creation, which constitutes the primary cause of the destruction of the natural environment, is – according to the witness of theology, science and the arts – the result of man’s fall, that is to say, our disobedience to the Lord’s command and non-conformation to God’s will.

          However, the Church provides the antidote for the resolution to our ecological crisis, inviting everyone to the restoration of the divine image to its former and original beauty. The rehabilitation of the fallen human nature by means of the breath of the Holy Spirit and participation of its gifts also restores a balanced relationship between humanity and creation, which was made by God for our joy and enjoyment but also for us to offer up to Him as its Creator.

          The Mother Church calls us “to cultivate the whole of creation in the divine Word and life-giving Spirit,” just as St. Symeon the Stylite, whom we celebrate today, so that we may ascend “from the natural to the supernatural” and commit ourselves “to the simple and absolute mystical visions of theology” in order to be raised from creation to the Creator. It is the indwelling of the Holy Spirit that deifies humankind and at the same time unites it with the natural environment in order that we may perceive it as part of our very selves and respect it as something sacred without deviating toward abuses and extremes.

          The nurturing of humanity by the natural world cannot possibly occur through greedy abuse but by respectful use, namely by mutual respect among human beings and all created beings as well as with everything that has life and offers life, which was created “very good” by God’s word, namely with all the elements of creation both visible and invisible. Thus, we shall be able to drink water from the life-creating stone, to behold the created sun and conceive the spiritual sun of righteousness, to look upon the material column of St. Symeon and see the true column of light, to witness the rainy clouds and enter the cloud of the Holy Spirit in order that we may rest there, where Christ entered as our forerunner, and have our names recorded with the first-born in the heavenly Church. 

        It is only when we proceed with this mindset – respecting the contribution of every living being and vegetable in the universal liturgy of life – that we can resolve with the power of divine grace and not by means of the weakly human violence all of our environmental challenges. This message of life is a message of our responsibility to continue our spiritual struggle and effort with prayer, exhortation, encouragement and appeal, attracting the attention of all people with regard to the necessity to protect ourselves from the imminent wrath resulting from our estrangement from nature. The constant focus of humanity on earthly and corruptible things provokes the ecological problems inasmuch as, when we increasingly turn toward the earth and this world, we are increasingly alienated from heaven and God.

        The Holy Mother and Great Church of Christ unceasingly assumes and cultivates this mandatory and salvific responsibility for the protection of the environment for the spiritual and material continuation of life on our planet. Therefore, in this regard, it is organizing an Environmental Summit next June on the theme of “Theology, Ecology, and the Word: a conversation on environment, literature and the arts.” The aim of this conference is to awaken the global conscience to the particular and specific importance of the ethical and spiritual dimension of the ecological crisis – with special reference to the arts and literature – in order that it may be returned to its “original beauty,” which is the natural, hole and sacred purpose for which it was fashioned by the creative hands of the divine Word.

        Having “within ourselves the inviolable memory of the Lord’s judgment,” we give witness from this Sacred Center of all Orthodoxy to the truth of the word and draw the attention of all to the dangers that lie before us, which God’s grace will surely avoid in its loving providence. And we invite everyone to work for the preservation and return of our world to the Source of Life, through the intercessions of our All-holy and Ever-blessed Theotokos, of St. Symeon the Stylite, and of all the Saints. Amen.

September 1, 2014

Your Fervent Supplicant before God,
† Bartholomew of Constantinople

         

0 Comments

Μηνυμα της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου επί τη 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα προσευχής διά το φυσικόν περιβάλλον

8/30/2014

0 Comments

 
Ἀριθμ. Πρωτ. 907

 
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ, ΣΥΝΤΗΡΗΤΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ
ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ
ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

         

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Ἡ κοινή Μήτηρ πάντων τῶν Ὀρθοδόξων, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τό Σῶμα τοῦ αἰωνίου Κυρίου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἱερουργεῖ φιλοστόργως διά πασῶν τῶν ἐνεργειῶν αὐτῆς, μάλιστα δέ διά τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τῆς προσφορᾶς τῶν δώρων Αὐτοῦ πρός τόν Δημιουργόν αὐτῶν, τό μυστήριον τῆς σωτηρίας τῶν τέκνων αὐτῆς. Καί πράττει τοῦτο, ἔχουσα καί ἀποδεικνύουσα τήν ἀπέραντον καί ἀδιάκριτον ἀγάπην πρός πᾶν μέλος αὐτῆς, εἰς τόν βαθμόν κατά τόν ὁποῖον τήν ἐπιδεικνύει καί ὁ ἐπουράνιος Πατήρ ἡμῶν.

Τήν παρουσίαν πάντων τῶν τέκνων της ἔχουσα πάντοτε ἐν τῇ προσευχητικῇ μνήμῃ αὐτῆς ἡ Ἐκκλησία, διατηρεῖ ζωηρόν ἐνδιαφέρον καί μέριμναν διά πᾶν ὅ,τι ἔχει σχέσιν καί ἐπηρεάζει τήν ζωήν αὐτῶν. Διό καί δέν μένει ἀσυγκίνητος καί ἀδιάφορος ἐκ τῆς συνεχιζομένης καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἡ ὁποία καθ᾿ ἡμέραν συντελουμένη, ἕνεκα τῆς ἀπληστίας τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς ματαίας φιλαργύρου σπουδῆς καί κερδοφορίας, συνιστᾷ ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀποστροφήν τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου καί ὡς ἐκ ταύτης ταραχήν τῆς κτίσεως καί διάσπασιν τῆς κορωνίδος τῆς δημιουργίας, τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως καί ἀπειλήν αὐτῆς ταύτης τῆς συνεχίσεως τῆς ζωῆς.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἤδη ἀπό πολλῶν ἐτῶν ἀξιολογοῦντες τά σημεῖα τῶν καιρῶν, ἀλλά καί ἐν πιστότητι εἰς τό εὐχαριστιακόν χρέος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀνεκηρύξαμεν καί ἀφιερώσαμεν τήν 1ην Σεπτεμβρίου ἑκάστου ἔτους, ἀρχήν τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, εἰς ἱκετηρίους καί ἱλαστηρίους δεήσεις ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως τῆς κληροδοτηθείσης ἡμῖν δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, τοῦ περιβάλλοντος. Κατά τήν ἡμέραν ταύτην, κλίνομεν γόνυ ψυχῆς καί καρδίας καί ἐξαιτούμεθα παρά τοῦ Θεοῦ Λόγου νά ἐπιβλέψῃ φιλανθρώπως ἐπί τήν δημιουργίαν Αὐτοῦ καί, παραβλέπων τάς ἁμαρτίας καί τήν ἀπληστίαν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, νά «ἀνοίξῃ τήν χεῖρα Αὐτοῦ καί νά πληρώσῃ χρηστότητος τά σύμπαντα» καί νά ἀνασχέσῃ τήν καταστροφικήν πορείαν τοῦ κόσμου.

Εἶναι βεβαίως ἀληθές, ὅτι κατά τάς τελευταίας δεκαετίας ἐπετεύχθη σημαντική πρόοδος, οὐχί βεβαίως ἐπαρκής, εἰς τόν τομέα τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος, μέ τήν διαρκῆ εὐαισθητοποίησιν τῆς κοινῆς γνώμης, τήν λῆψιν προληπτικῶν καί ἀνασταλτικῶν μέτρων, τήν λειτουργίαν προγραμμάτων ἀειφορίας, τήν στροφήν πρός ἠπίας μορφῆς πηγάς ἐνεργείας καί πολλά εἰσέτι καρποφόρα καί ἀξιόλογα μέτρα καί δράσεις, εἰς ἅς συνέβαλον καί αἱ προσπάθειαι καί ἡ μέριμνα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐν συνεργασίᾳ καί μετά διεθνῶν οἰκολογικῶν ἱδρυμάτων καί ὀργανισμῶν.

Ἑορτάζοντες καί ἐφέτος τήν ἑορτήν τῆς Βυζαντινῆς Ἰνδικτιῶνος καί εἰσερχόμενοι εἰς ἕνα νέον ἐνιαυτόν τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου, ἀπευθυνόμεθα πρός τό εὐλογημένον Ὀρθόδοξον πλήρωμα καί πρός τόν κόσμον ὅλον καί καλοῦμεν πάντας εἰς συνεχῆ ἐπαγρύπνησιν, εὐαισθητοποίησιν καί συστράτευσιν τῶν δυνάμεων πρός ἐπιστροφήν εἰς μίαν κατάστασιν, ἄν ὄχι εἰς τήν πρωτόπλαστον ἀπολύτως εὐχαριστιακήν καί δοξολογικήν, ἀλλά τοὐλάχιστον εἰς ἀποπνέουσαν τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Κυρίου.

Ἡ ἄνευ φραγμῶν ληστρική ἐκμετάλλευσις τῶν φυσικῶν πόρων τῆς δημιουργίας, ἀποτελοῦσα τήν κυρίαν αἰτίαν καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, εἶναι κατά τήν μαρτυρίαν τῆς θεολογίας, τῆς τέχνης καί τῆς λογοτεχνίας ἀποτέλεσμα πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου, παρακοῆς πρός τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου καί μή συμμορφώσεως πρός τό Θέλημα τοῦ Θεοῦ.       

Ἡ Ἐκκλησία παρέχει τό ἀντίδοτον διά τήν θεραπείαν τῶν οἰκολογικῶν προβλημάτων, καλοῦσα τούς πάντας εἰς ἀποκατάστασιν τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ εἰς τό ἀρχαῖον, τό πρωτότυπον κάλλος. Ἡ ἀνόρθωσις τῆς πεπτωκυΐας φύσεως τοῦ ἀνθρώπου, τῇ ἐπιπνοίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῇ μετοχῇ εἰς τάς δωρεάς αὐτοῦ, ἀποκαθιστᾷ καί τήν ἁρμονικήν σχέσιν τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν κτίσιν καί τήν δημιουργίαν, τήν ὁποίαν ἐποίησεν ὁ Θεός πρός χαράν, τέρψιν καί ἀπόλαυσιν αὐτοῦ, ἀλλά καί ἀναγωγήν αὐτοῦ εἰς τόν Ἴδιον, τόν Πλάστην.

Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία καλεῖ ἡμᾶς «ἐπεξεργάσασθαι ἐν Λόγῳ Θεοῦ καί Πνεύματι ζωοποιῷ τόν ξύμπαντα κόσμον», ὡς ὁ σήμερον ἑορταζόμενος Ἅγιος Συμεών ἐν τῷ στύλῳ, καί ἀπό τῶν αἰσθητῶν καί φυσικῶν νά ἀναβαίνωμεν εἰς τά «μετά τά φυσικά» καί νά κύπτωμεν εἰς «τά τῆς θεολογίας ἁπλᾶ καί ἀπόλυτα μυστικά θεάματα», ὥστε ἀπό τῆς κτίσεως νά ἀναγώμεθα εἰς τόν Κτίστην.

Ἡ ἐνοικοῦσα ἐπίπνοια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι αὐτή ἡ ὁποία θεοῖ τόν μέτοχον αὐτῆς καί ἑνοποιεῖ συγχρόνως τόν ἄνθρωπον μέ τό περιβάλλον αὐτοῦ, ὥστε νά αἰσθάνεται αὐτό ὡς μέρος τοῦ ἑαυτοῦ του καί νά σέβεται αὐτό ὡς κάτι τό ἱερόν, χωρίς νά παρασύρεται εἰς καταχρήσεις καί ὑπερβολάς.

Ὁ σεβασμός καί ἡ τροφή τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τοῦ φυσικοῦ κόσμου ἀσφαλῶς καί δέν ἐπιτυγχάνεται διά τῆς ἀπλήστου χρήσεως αὐτοῦ, ἀλλά διά τοῦ σεβασμοῦ αὐτοῦ, δηλαδή τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν συνάνθρωπον, τοῦ ἀνθρώπου πρός τά ἔμβια ὄντα, ἀλλά καί τά ἔχοντα ἰκμάδα καί προσφοράν ζωῆς «καλά λίαν» καί ἐν σοφίᾳ καί ἁρμονίᾳ πλασθέντα μόνῳ τῷ λόγῳ τοῦ Κυρίου ὁρατά τε καί ἀόρατα στοιχεῖα τῆς φύσεως. Τοιουτοτρόπως θά δυνηθῶμεν νά πίωμεν ὕδωρ ἐκ τῆς ζωοποιοῦ πέτρας, νά βλέπωμεν τόν αἰσθητόν ἥλιον καί ἀναγώμεθα εἰς τόν νοητόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, νά ἀτενίζωμεν τόν ὑλικόν στῦλον τοῦ Ὁσίου Συμεών καί νά βλέπωμεν τόν ἀληθινόν στῦλον τοῦ φωτός, νά βλέπωμεν τάς νεφέλας τῶν ὑδάτων μέ στόχον νά εἰσέλθωμεν εἰς τήν νεφέλην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἰς τήν κατάπαυσιν, ὅπου πρόδρομος ὑπέρ ἡμῶν εἰσῆλθε Χριστός, νά σπουδάσωμεν ἀπογραφῆναι μετά τῶν πρωτοτόκων εἰς τήν ἐν οὐρανοῖς Ἐκκλησίαν. Μόνον ὑπό τοιοῦτον φρόνημα κινούμενοι, ἐν σεβασμῷ τῆς προσφορᾶς ἑκάστου ἐμβίου ὄντος καί φυτοῦ εἰς τήν παγκόσμιον λειτουργίαν τῆς ζωῆς, θά ἐπιλύσωμεν αὐτομάτως διά τῆς Θείας Χάριτος καί ὄχι διά τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυνάμου βίας πάντα τά περιβαλλοντικά μας προβλήματα. Τό μήνυμα τοῦτο ζωῆς, εἶναι μήνυμα ὑποχρεώσεως νά συνεχίσωμεν τόν πνευματικόν ἀγῶνα καί τήν προσπάθειαν, προσευχόμενοι, προτρεπόμενοι, παρακα-λοῦντες, ἱκετεύοντες, ἐφιστῶντες τήν προσοχήν πάντων εἰς τήν ἀναγκαιότητα προστασίας ἡμῶν αὐτῶν ἀπό τῆς ἐπερχομένης ὀργῆς ἐπί τήν κτίσιν λόγῳ τῆς ἀλλοιώσεως αὐτῆς.

Ἡ συνεχής προσήλωσις τοῦ ἀνθρώπου εἰς τά γήϊνα καί φθαρτά εἶναι ἡ προκαλοῦσα καί τά προβλήματα εἰς τήν δημιουργίαν, καθότι, ὅσον περισσότερον στρεφόμεθα εἰς τήν γῆν, τόσον περισσότερον ἀπομακρυνόμεθα τοῦ οὐρανοῦ καί τοῦ Θεοῦ.

Τήν ὀφειλετικήν καί σωτηριώδη δέσμευσιν αὐτῆς ὑπέρ τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος καί τῆς συνεχίσεως ἐν πνευματικῇ καί ὑλικῇ ἀκμῇ τῆς ἐπί τοῦ πλανήτου ἡμῶν ζωῆς, τοῦ κόσμου τοῦ Θεοῦ, ἀναλαβοῦσα ἐν φόβῳ Θεοῦ ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία καί καλλιεργοῦσα ἀδιαλείπτως, μελετᾷ τήν πραγματοποίησιν Οἰκολογικοῦ Συνεδρίου κατά τόν προσεχῆ Ἰούνιον ἐν τῇ ἕδρᾳ αὐτῆς ἐπί τοῦ θέματος «Θεολογία, Οἰκολογία καί Λόγος: διάλογος διά τό περιβάλλον, τήν λογοτεχνίαν καί τάς τέχνας». Στόχος αὐτοῦ ἡ ἀφύπνησις τῆς παγκοσμίου συνειδήσεως ἐπί τῆς εἰδικῆς καί ἰδιαιτέρας σημασίας πτυχῆς τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς διαστάσεως τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καί τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ περιβάλλοντος εἰς τό «ἀρχαῖον κάλλος», τό φυσικόν, τό ἱερόν, τό ἅγιον, τό τέλειον, ὡς ἐξῆλθεν ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ τεχνουργήσαντος αὐτό Θεοῦ Λόγου, εἰς ἀπόλαυσιν καί τροφήν ἡμετέραν, μετά ἰδιαιτέρων ἀναφορῶν εἰς τήν σχέσιν αὐτοῦ πρός τήν τέχνην καί τήν λογοτεχνίαν.

Ἔχοντες «ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον τήν μνήμην τῶν κριμάτων» τοῦ Κυρίου, μαρτυροῦμεν ἀπό τοῦ Ἱεροῦ τούτου Κέντρου τῶν πανορθοδόξων τοῦ λόγου τό ἀληθές καί ἐφιστῶμεν τήν προσοχήν πάντων ἐπί τῶν ἐπαπειλουμένων δεινῶν, τά ὁποῖα ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἐκ φιλανθρώπου προνοίας ἀσφαλῶς δέν θά ἐπιτρέψῃ, καλοῦντες τούς πάντας εἰς ἐπιστράτευσιν πρός καί διά τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος ἡμᾶς κόσμου ἐπιστροφήν εἰς τήν Πηγήν τῆς Ζωῆς, ταῖς πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Παμμακαρίστου, τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου καί πάντων τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.

͵βιδ΄ Σεπτεμβρίου α΄

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
διάπυρος πρός Χριστόν
εὐχέτης πάντων ὑμῶν


0 Comments

Σκέψεις αφιερωματικές στην Θεοτόκο με αφορμή την Κοίμησή Της

8/26/2014

0 Comments

 
του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Ιεροθέου Ζαχαρή,
Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής
(Εθνικός Κήρυξ Νέας Υόρκης, 13 Αυγούστου 2014)
Picture
0 Comments

Το Συναξάρι της Κοιμήσεως 

8/7/2014

0 Comments

 
Picture
Picture
του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου
κ. Ιεροθέου Ζαχαρή
Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής
Οσίας Ειρήνης του Χρυσοβαλάντου



                Ολόκληρο τό Εκκλησιαστικό έτος είναι κατάσπαρτο από Θεομητορικές εορτές. Ο Ιερός Χρυσόστομος παρομοιάζει τις εορτές της Θεοτόκου καί των Οσίων σαν πνευματικά ποτάμια, πού αρδεύουν την Εκκλησίαν του Χριστού. (Οι ποταμοί ως γνωστόν με τα πλούσια καί καθαρά νερά τους ποτίζουν καί ζωογονούν την γην).  Έτσι καί οι εορτές είναι οι πνευματικοί ποταμοί πού ποτίζουν, τρέφουν καί ζωογονούν τίς ψυχές των χριστιανών. Καί νομίζω ίδιαίτερα σήμερα που υπάρχει στόν ορθόδοξο χώρο και γεvικώτερα στον κόσμο μία πνευματική ξηρασία, μία πνευματική δίψα, ο διψασμένος καί πεινασμένος πνευματικά άνθρωπος πρέπει να πλησιάζει σ’ αύτά τά πνευματικά ποτάμια στις εορτές των Αγίων,  απ' όπου θά αντλήσει πλούσια τα νερά της 'Ορθοδόξου πvευματικότητας. Οπως ή Θεοτόκος με την υπακοή της «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» έφερε στον κόσμο τον Υιό του Θεού, έτσι τώρα ο πιστός δια της Θεοτόκου δέχεται τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, γίνεται κατά χάριν Θεός καί όπως γράφει ο Ιερός Καβάσιλας Αυτή (η Θεοτόκος) ξεπλήρωσε την επιθυμία μας ενώνοντας μέ τούς ανθρώπους τόν μόνον επιθυμητό, Αυτόν που, όταν κανείς τον βρη, δεν μπορεί vα ζητήση τίποτε παραπέρα. Και τον ένωσε τόσο στενά, ώστε νά μετάσχη όχι μόvο στον τρόπο και τον τόπο της ζωής μας, άλλά και στήν ίδια τήν φύση. Η μητρική προστασία της, που σκέπαζε το παιδί-Ιησού σκεπάζει τώρα το σύμπαν και κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Μέσα απ΄ Αυτήν ήλθε στον κόσμο η χαρά και η ευφροσύνη, πού στεγνώνουνε τά δάκρυα κάθε άμαρτωλου καί πονεμένου ανθρώπου.

Ολόκληρη η κτίση, ολόκληρο τό ανθρώπινο γένος, ο ουρανός καί η γη που έχουν ευεργετηθή από την Παναγίαν Παρθένον, συμμετέχουν στη Μεγάλη εορτή «επί τη σεπτή Κοιμήσει Της».

Και ενώ η Κοίμησις είναι ένα γεγονός πένθιμον και λυπηρόν κατά την Κοίμηση της Θεοτόκου της μητέρας της ζωής, κάθε πένθιμος χαρακτηρας υποχωρεί καί τή θέση του παίρvει μιά μυστική χαρά, μιά δοξολογία πρός τό σεπτόν της πρόσωπο, γιά τίς τόσες ευεργεσίες, γιά τίς τόσες πνευματικές δωρεές πού έφερε στόν άνθρωπο, προπάντων δε γιά τήν μεγίστη ευεργεσία καί χαρά πού έφερε στόν κόσμο τόν Κύριον Ιησου, τόν Θεάνθρωπον Χριστόν.

Αν ο Χριστός είναι ο αίτιος του Άγιασμου μας, ή Μητέρα Του είναι η συναίτιος. Καί η Βασιλεία του Θεού.,πού έχουν νά κληρονομήσουv οι πιστοί είναι ο δικός της Υιός, ό Θεάνθρωποις Κύριος. Νά γιατί οί πιστοί ευφραίνονται πνευματικά όταν έορτάζουν κάθε Εορτήν της Παναγίας καί ιδιαίτερα τήν αγία Κοίμησή Της.

Στά Ιερά Βιβλία της Αγίας μας Εκκλησίας η Κοίμηση της Θεοτόκου πού εορτάζεται στίς 15 Αυγούστου, σημειώνεται μέ αυτά τά λόγια: «Tη 15 του αυτού μηνός μνήμη της πανσεβασμίας μεταστάσεως της υπερενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί αειπαρθένου Μαρίας». Καί αναφέρεται στη συνέχεια του συναξαρίου όλη η ύπόθεση της Μεταστάσεως της Παναγίας, όπως μας τήν διέσωσε η πάντιμη παράδοση, μιά και τα Ευαγγέλια δέν αναφέρουν τίποτε γιά την Κοίμηση της Παναγίας. Όταν ο Χριστός θέλησε να καλέσει κοντά Του την Παναγία Μητέρα Του, της φανέρωσε αυτή τη θέλησή Του τρεις μέρες πρίν από την Κοίμηση, στέλνοντας τόν Αρχάγγελο Γαβριήλ, τόν ίδιον Άγγελο που είχε υπουργήσει και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Αρχάγγελος κατέβηκε, της εδωσε ένα κλωνάρι φοινικιάς - ίσως καί αυτό νά κρύβει ένα βαθύ συμβολισμό – καί της ανήγγειλε τη θεία της μετάσταση από τη γη στόν ουρανό, από τη ζωή την πρόσκαιρη στην αθάνατη. Ακούοντας τον Αγγελικό αυτό λόγο η Παναγία, εχάρηκε καί ανέβηκε μέ σπουδή πάνω στό όρος των Ελαιών για να προσευχηθή καί να ευχαριστήση το Θεό. Στο δρόμο που ανέβαινε πρός τό όρος, τά δένδρα, σάν να ήταν έμψυχα και λογικά έσκυβαν και την προσκυνούσαν. Είναι γνωστό, πως εκεί ψηλά ανέβαινε συχνά η Παναγία καί προσευχόταν ωρες πολλές. Τόσο πολύ που όπως αναφέρει ο Άγιος Ανδρέας ο Επίσκοπος Κρήτης, από τις συνεχείς γονυκλυσίες της Παναγίας οί πλάκες του εδάφους εβαθούλωσαν και αυτά τα βαθουλώματα φαίνονταν ως τον καιρό που ζούσε ο άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολημίτης και αργότερα ακόμη «Τάς κλίσεις των ιερών γονάτων του πανάγνου σώματος αι πρός τούδαφος κατεστρωμμέναι πλάκες διωλύγιον (δηλ. μεγαλοφώνως) ανακράζουσιν». Αφού έμεινε εκεί πολλήν ώραν η Παναγία και προσευχήθηκε, γύρισε στο σπίτι της, όπου μπαίνοντας αίσθάνθηκε σαν να το κουνούσε κάποιος σεισμός.

Άναψε φώτα πολλά καί κάλεσε τίς συγγένισσες καί τίς γειτόνισσές της. Καθάρισε καί ευπρέπισε τά πάντα, μέχρι καί τό νεκροκρέββατό της, και έτσι τούς φανέρωςε τά λόγια του Θεοῦ πού της έφερε ο Αρχάγγελος. Οι καλεσμέvοι αρχισαν νά θρηνούν καί να χύνουν δάκρυα καί ή Παναγία τούς παρηγορουσε λέγοντάς τους πώς καί από τόν ουρανό θά τούς φυλάγει καί όταν της τό ζητούν θά τούς παρηγορεί στόν κάθε πόνο τους. Εκείνη τήν ώρα μιά βροντή ακούστηκε καί σύννεφα πολλά εσκέπασαν τό σπίτι της Παναγίας. Και ένας-ένας άρχισαν νά κατεβαίνουν οι Άπόστολοι, πού έφτασαν έδω από τά πέρατα της Οικουμέvης, όπως λέγει και ο Ιερός Υμvογράφος «Νεφέλαι τούς Αποστόλους αιθερίoυς διήρπαζον καί κοσμικώς διεσπαρμένους ομοχώρους παρέστησαν, τω αχράντω σου σώματι».

Μαζί μέ τούς Αποστόλους ήταν κι ο άγιος Διοvύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο διδάσκαλός του άγιος Ιερόθεος, ο απόστολος Τιμόθεος κι άλλοι ιεράρχαι, καθώς κι ο απόστολος Παύλος. Εκεί δεν μπορούσε να ξεχωρίσει καvείς ποιά ήτανε δάκρυα λύπης καί ποιά δάκρυα χαράς, που έσταζαν πλούσια απ΄ τά μάτια των αγίων Αποστόλωv. Ή Παvαγία τούς αποχαιρετά όλους, προσεύχεται με θερμές δεήσεις και ικεσίες στόν Υιό καί Θεό της, για την ειρήvη του κόσμου και για την ενδυνάμωση των Αποστόλων, καί ανακλίνεται στό νεκροκρέββατο πού η ίδια πρίν λίγο είχε ετοιμάσει. Εύλογει τους Άποστόλους καί παραδίvει τήν παvαγία ψυχή της στά χέρια του Υιού Της, πού κατέβηκε να τηv παραλάβει, όπως εικονίζει τό θαύμα η βυζαvτιvή αγιογραφία, πού δείχvει τό Χριστόv' ανεβάζει σάν νήπιο στόν ουραvό τήν ψυχή της Παναγίας. Τότε οι Απόστολοι, αφου της έψαλλαν τά Επιτάφια Εγκώμια, σήκωσαν τό νεκροκρέββατο καί μέ λαμπάδες καί ύμvους εξοδίους,  κίνησαv να εvταφιάσουν τό θεοδόχο σωμα της Θεομήτορος στή Γεθσημαvή. Τηv ακολουθία συνόδευαν από ψηλά οι μελωδικές φωνές των αγγέλωv. Μόvο οί Εβραίοι δέ βαστούσαν να βλέπουν καί να ακούνε τόσα θαύματα, καί σκέφτηκαv νά γκρεμίσουν καί νά μολύνουν τό vεκροκρέββατο της Παvαγίας. Δέν πρόφτασαν όμως νά προχωρήσουv στή σατανική τους επιχείρηση καί τυφλώθηκαν όλοι τους. Έvας μάλιστα, πού πλησίασε τό πάναγνο σώμα της Παναγίας άφησε εκει κομμένα στή στιγμή τα χέρια του. Μόνον αργότερα, σάν μετανόησαν ειλικρινά καί πίστεψαν, είδαν τό φως οί τυφλοί κι έλαβε πάλι τα κομμένα χέρια του ό Ιεφονίας. Σάν εφθασαν στή Γεθσημανή οι Απόστολοι, ενταφίασαν μέ πολλές τιμές τό πάνσεπτο σκήνος της Θεοτόκου κι έμειναν εκει επί τρεις ήμέρες, ακούγοντας μέρα καί νύχτα τούς υμνους πού εψελναν ακατάπαυστα οί φωνές των αγγέλων. Απ’τήν κηδεία έλειπε, κατά θείαν οίκονομία, ένας από τούς αγίους Άποστόλους (πολλοί λέγουν πώς αυτός ήτανε πάλι ο απόστολος Θωμάς) που ήρθε τήν τρίτη μέρα, πολύ λυπημένος πού δέν αξιώθηκε να ίδει κι εκείvος, έκεινα πού είδαν όλοι οι άλλοι Απόστολοι. Τότε άνοιξαν τόν τάφο γιά νά προσκυνήσει τό σώμα της Θεοτόκου καί ό αργοπορημένος Απόστολος. Αλλά με θαυμασμό καί απορία όλοι τους αντίκρυσαν τόν τάφο αδειανό! Δεν ύπηρχαν παρά μόνο τά «εντάφια σπάργανα» όπως καί στό Χριστό, δηλ. τα νεκροσέντονα. Γονάτισαν οί Άπόστολοι και προσκύνησαν τον κενό τάφο της Παναγίας, που είχε «μετασταθεί», καί είχε αναληφθεί στον ουρανό.


0 Comments

    Author

    The Sacred Patriarchal Monastery

    Archives

    December 2022
    April 2022
    March 2022
    January 2022
    July 2021
    April 2021
    March 2021
    January 2021
    December 2020
    August 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    December 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    July 2018
    April 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    December 2016
    August 2016
    June 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    May 2015
    April 2015
    February 2015
    December 2014
    November 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    March 2013
    January 2013
    December 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    February 2012
    January 2012

    Categories

    All

    RSS Feed

Sacred Patriarchal and Stavropegial Orthodox Monastery of Saint Irene Chrysovalantou | 36-07 23rd Avenue, Astoria, New York, 11105 Telephone: (718) 626-6225, Facsimile: (718) 626-7669 | Copyright 2023